Vermijd de Povlakte en Rome in zicht!

Na Verona vertrokken we richting Ferrara. Alles nog redelijk vlak om te fietsen. Langzamerhand verdwenen alle bomen ( en dus alle schaduw) en fietsten we met 37 Gr over zoals wij ze inmiddels noemen ' de Reitsma weggetjes' . Autoluw, over het platteland, soms onverhard, veel kuilen en gaten.
Heftig die warmte en ook een saaie omgeving, vergeleken met al het mooie Italië dat we inmiddels hebben gezien.
Één van de bijgevoegde foto's laat zien hoe slecht het wegdek was/is (niet geschikt voor de jeugdige kijkers en kijkers boven de 80!).
En daarbij dan nog heel veel muggen (en knoeten zoals Inge ze noemt). We zijn allemaal behoorlijk lek gestoken en Carl liep 's avonds en ' s ochtends in zijn trainingsbroek om dit te voorkomen, helaas: ze steken gewoon door je kleren heen.
Ferrara is een heerlijke stad en ook daar hebben we een halve dag doorgebracht.
Nu even over de Italianen: alle Italianen die ook op de fiets zijn
(en dat zijn er behoorlijk veel) moedigen ons hartstochtelijk aan: rijden even naast je om te vragen waar je heen gaat én altijd een groet (ciao, bravo!).
Inmiddels hebben we ook een vaste volgorde van fietsen: Carl (Winnetou) voorop, beschermende renner (Marjan) er tussen in
(wordt later op de dag gelanceerd voor de sprint), Piet (ploegleider, bepaalt de route en de strategie). Soms een piccolo treno turistico hollandais, soms fietsen we ver uit elkaar. Alle dagen nog steeds wind tegen, vandaag windkracht 4!
De omgeving is nu (Toscane) heel gevarieerd. Veel velden vol pomodori, die vervoerd worden in grote vrachtwagens en in elke bocht op de weg ligt dus wel een maaltje. Verder fietsen we nu tussen velden vol tabaksplanten. Af en toe heerlijke zoete luchten van Italiaanse bloemen.
's Morgens slaan we in grote volumes water in, 3 tot 6 liter. Achterop de fiets van Piet, die hier wel over klaagt, maar dat nemen we niet serieus. Verder eten we nu ook tussen de middag een lekker bord pasta, omdat er veel geklommen moet worden. We vallen dus niets af, maar eten er wel lekker van.

De campings laten we dit met warme weer links liggen. We kiezen voor B&B of agriturismo's, liefst met avondeten erbij. Als we mazzel hebben kookt nonna. Alleen jammer dat dit soort mooie onderkomens altijd minstens 2 km van de route af, hoog in de bergen liggen. Laatst waren we zo moe, dat we een pizza hebben besteld.....

Nog 300 km en de laatste loodjes zijn idd het zwaarst. Elke dag klimmen (Apenijnen over) en ook nog behoorlijk warm.
Morgen staat een bezoek aan Asissië op het program en daar ruimen we een halve dag voor in.

Verder nog het gerucht dat José naar Rome reist om Carl te verwelkomen met bloemen, champagne, etc. We wachten in spanning af. Hierover meer in ons volgende blog.

Una cara salute e bacio, ook van Carl en Piet, Marjan